Rolf Linkohr
Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia 1941 |
---|---|
Data śmierci |
5 stycznia 2017 |
Przynależność polityczna |
Rolf Linkohr (ur. 11 kwietnia 1941 w Stuttgarcie, zm. 5 stycznia 2017[1]) – niemiecki polityk, fizyk, poseł do Parlamentu Europejskiego I, II, III, IV i V kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował na uniwersytetach w Stuttgarcie, Monachium i Aberdeen, w 1966 uzyskał dyplom z zakresu fizyki. W 1969 otrzymał stopień naukowy doktora. Pracował w Deutsche Automobil GmbH. W 1971 wstąpił do IG Metall (związku zawodowego pracowników przemysłu metalowego)[2].
W 1964 został działaczem Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. Był członkiem władz tego ugrupowania na różnych szczeblach. W 1979 z listy SPD po raz pierwszy objął mandat deputowanego do Parlamentu Europejskiego. W wyborach w 1984, 1989, 1994 i 1999 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję z ramienia SPD. Był m.in. członkiem grupy socjalistycznej, pracował głównie w Komisji Przemysłu, Handlu Zewnętrznego, Badań Naukowych i Energii. W PE zasiadał nieprzerwanie przez 25 lat[3].
Od 2005 do 2007 był doradcą Andrisa Piebalgsa, unijnego komisarza ds. energii. W latach 2005–2009 kierował prywatnym centrum energetycznym C.E.R.E.S. Łączenie tych funkcji budziło wątpliwości co do istnienia konfliktu interesów[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ SPD trauert um Rolf Linkohr. stuttgarter-zeitung.de, 5 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-07]. (niem.).
- ↑ Rolf Linkohr. world-nuclear.org. [dostęp 2011-03-06]. (ang.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-03-06].
- ↑ The conflicting interests of Rolf Linkohr: energy industry lobbyist and special adviser to the EU Energy Commissioner. corporateeurope.org, 2 stycznia 2007. [dostęp 2011-03-06]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna na stronie europarl.de. [dostęp 2011-03-06]. (niem.).
- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2011-03-06]. (niem.).